SINT-PIETERS-LEEUW: – Op zondag 8 februari 2015 kon de familie Adams het einde van de restauratiewerken van het Hof te Zellick in Rattendaal vieren in het gezelschap van burgemeester, schepenen en vrienden. Dit gebeurde met een receptie bij een overzichtstentoonstelling en de onthulling van een passend kunstwerk.
De eerste fase van de restauratiewerken eindigde destijds met de inhuldiging van de kantoren door minister Philippe Muyters tijdens de Open Bedrijvendag van oktober 2009 (zie artikel 04/10/2009).
Nu, iets meer dan vijf jaar later, is ook de tweede en laatste fase afgerond.
André Adams: “De herbestemming en restauratie van deze historische hoeve was niet eenvoudig. Alleen al het bekomen van de vergunning nam heel wat tijd in beslag. Er kwam zelfs een procedure van bijzonder plan van aanleg aan te pas omdat het complex gelegen is in een door het gewestplan bestemd parkgebied.
Die procedure van de bestemmingswijziging duurde op zich al bijna vijf jaar.
Het BPA ‘Parkgebied Rattendaal’ werd goedgekeurd door de gemeenteraad van Sint-Pieters-Leeuw van 24 maart 2005 en goedgekeurd bij ministerieel besluit van 23 november 2005. Op 30 december 2005 werd de bouwvergunning afgeleverd en op 2 juli 2007 zijn de restauratiewerken effectief gestart. De belangrijkste voorwaarde voor het bekomen van de vergunning was het respect voor het historisch karakter van de gevels.
Het hof te Zellick staat niet op de lijst van de geklasseerde monumenten in Vlaanderen maar bij het verkrijgen van de vergunning werd het complex wel opgenomen op de lijst van historisch erfgoed in Vlaanderen. Gezien het complex geen geklasseerd monument was, konden wij ook niet genieten van subsidies en moest de restauratie volledig met eigen middelen gebeuren, met uitzondering van een tussenkomst van tweemaal 5.000 euro van de provincie Vlaams Brabant voor onderhoudswerken aan historische gebouwen.
In de eerste fase werden de grote schuur en de stallingen gerestaureerd en omgevormd tot kantoren. De eerdere verbouwingen aan de ‘remise’, het gebouw waar nu de dierenkliniek is gevestigd, werden eveneens geregulariseerd.”
In 2011 werd begonnen met de restauratie van de woning waarin nu drie ruime appartementen zijn ondergebracht.
In 2014 werd tenslotte de binnenkoer heraangelegd.
Het hele complex ‘Hof te Zellick’ bestaat nu uit:
– Een dierenkliniek met woongelegenheid in de gerestaureerd remise
– Twee kantoorruimten van circa 250 m² in de gerestaureerde grote schuur
– Twee kantoorruimten van circa 150 m² in de gerestaureerde stallingen en hooizolder
– Drie woongelegenheden in de gerestaureerde woning.
Deze slideshow vereist JavaScript.
Het restauratieproject mag aanzien worden als een voorbeeld van een mogelijke oplossing voor de herbestemming van zonevreemde historisch waardevolle gebouwen gelegen in een zone-eigen bestemming waarbij ons erfgoed wordt behouden en tegelijk een functionele invulling krijgt.
Het ‘Hof te Zellick’ is het meest intact gebleven onderdeel van het destijds 40 ha grote parkgebied Rattendaal dat bestond uit een prestigieus kasteel in een prachtig park met koetshuis, orangerie, moestuin en fruittuin. De hoeve heeft een geschiedenis die teruggaat tot de eerste nederzettingen in Sint-Pieters-Leeuw (1180) en in zijn glorietijd (rond 1840) was de eigenaar van ‘Hof te Zellick’, Antoine van der Dilft de Borghvliet , burgemeester van Sint-Pieters-Leeuw, en ook eigenaar van het kasteel Coloma en het kasteel Nieuwenhoven.
Hij was destijds ook de grootste eigenaar met circa 200 ha landbouwgronden. Omstreeks 1896 kreeg het kasteel van Rattendaal en het Hof te Zellick een rijkelijke opsmuk door de toenmalige bewoners, de familie ‘t Serclaes.
Tijdens het interbellum was Rattendaal eigendom van een wijnhandelaar die niet de middelen had om het domein te onderhouden. Een tweede Duitse bezetting en het gebrek aan een bestemming werden het verwaarloosde complex fataal. Vijvers werden gedempt, alle siersmeedwerk werd verkocht voor schroot en bouwmaterialen van het kasteel (dat werd opgekocht door pastoor Vendelmans) werden aangewend voor de oprichting van een nieuw parochiecentrum in Negenmanneken.
In 1949 werd het ‘Hof te Zellick’ met de huisweide opgekocht door Georges Adams en Mathilde Schurmans. Zij maakten er opnieuw een mooie boerderij van. Het was er ook goed wonen op het levendige ‘Hof te Zellick’ want Georges en Mathilde kregen 11 kinderen waarvan er nu nog 9 in leven zijn. De uitbating van de hoeve werd noodgedwongen gestopt in 1966 toen de huurgronden bij de hoeve verkaveld werden. Enkel de woning bleef in gebruik, tot in 1995 door de familie Adams het initiatief werd genomen om het hele complex te restaureren.
Nu 20 jaar later, werd dit proces afgerond met de inhuldiging van het zeer originele kunstwerk van Luc Van Ruysevelt op zijn definitieve plaats op de binnenkoer van het complex.
Luc vond zijn inspiratie bij de laatste uitbatersfamilie. Hij maakt gebruik van de oude 8 meter hoge bliksemafleider die vroeger op de woning stond en laat er 11 ratjes rond slingeren, de elf kinderen van Georges en Mathilde: Felix, Josée, Angèle, André, Godelieve, de als baby overleden tweeling Joske en Franske, Frans, Simone, Paul en Agnes. Georges en Mathilde houden alles in de gaten aan de voet van de bliksemafleider.
Zo blijft het gezin Adams-Schurmans voor altijd thuis in Rattendaal.
KASTEELHOEVE RATTENDAAL: Kasteelstraat 20, 1600 Sint-Pieters-Leeuw www.rattendaal.be
SINT-PIETERS-LEEUW: – Het gerestaureerde kruis van de kerktoren van de Sint-Pieterskerk staat opnieuw op zijn plaats.
Ook werden 2 tijdelijke stalen hulpliggers en een nieuwe eiken moerbalk binnen het torendak gebracht. Deze nieuwe moerbalk van circa 7,50 m lengte, een sectie van 35 op 30 cm, en een gewicht van 600 kg zal nu het hoofdaandeel van de belastingen van de toren opnemen. Door waterinfiltratie zat de rol van zijn voorganger er op. Een groot deel van het timmerwerk van de torenspits, een gewicht van circa 6 ton, moet stapsgewijs enkele millimeters opgevijzeld worden, ter plaatsing van deze nieuwe moerbalk. De tijdelijke stalen liggers, 2 HEB 300 profielen geplaatst op betonnen sokkels, zorgen hierbij voor ondersteuning van het dak. Om dit gewicht zo minimaal mogelijk te houden, wordt vooreerst een deel van de stelling verwijderd.
