VLEZENBEEK: – Tijdens de zomervakantie tonen we u iedere woensdag oude foto’s over Sint-Pieters-Leeuw en zijn deelgemeenten in de zomerreeks “sprekende beelden”.
Vandaag enkele foto’s en een video uit de jaren ’80 van Radio Decibel.
– Vijf patiënten uit het Instituut “De Bijtjes” (nu Inkendaal) te Vlezenbeek hadden 30 jaar geleden in 1983 de radiomicrobe te pakken. In een minimum van tijd bliezen zij Radio Decibel de ether in op 107.4 FM.
Aanvankelijk werd er als test uitgezonden tot aan de grenzen van het domein rond het instituut, doch men wilde meer en meer en meer : Vlezenbeek en omstreken tot er uiteindelijk een groot deel van het Pajottenland werd bereikt.
Er was plots een noodzaak aan mensen van buitenhuis, die van het radioleven hun hobby wilden maken. Het was het officiële begin van Familieradio Decibel via 107.4 FM met als leuze “Met Radio Decibel in de ether is je leven zoveel beter”.
Wie herinnert zich niet meer Erik De Noorman, Patrick De Schutter, Max, Chris Derom en Didier Gossiaux ?
In 1985 werd Radio Decibel als maar populairder. Dit werd praktisch dagelijks vastgesteld door de stijging van telefooncommunicaties en de brieven van de luisteraars.
De rem die het hen onmogelijk maakte van verder door te stoten was echter dat de aanvraag van officiële Radiolicentie reeds gedurende twee jaar was blijven zitten in de onderste schuif van het bureau van de directie van het instituut.
Toch gaven ze de moed niet op en om de populariteit nog een duw te geven, hadden ze besloten om iets speciaals te organiseren voor de luisteraars. Dit was toen een dood eenvoudig steak-frietweekend, een driedaags eetfestijn in restaurant “Casy” in het centrum van Vlezenbeek.
Dit eetfestijn zou uitdraaien op een fantastisch succes, dat lag boven alle verhoopte verwachtingen. De luisteraars hadden in massa op hun afspraak geantwoord , en ja, wie herinnert zich niet meer de lange file die er ontstond om een plaatsje te bemachtigen in het restaurant ? Het was fenomenaal.
De D.J.-kern werd uitgebreid met een ganse boel vrijwilligers, die Radio Decibel aan het groot publiek wilden bekend maken. De mannen van het eerste uur waren Patrick Van Dijck, Chris Van Brabant, Pascal Van Brabant, Tom Van de Velde, Hugo Degroot, Bert Vandermast, Stefaan Van Overstaeten, Rik “Kempi” Kemps… Achteraf kwamen er zich nog een paar aansluiten zoals Jempi Van Vlaenderen, Rik Van Brussel, Stefaan Van Obbergen, Geert Van Bever en Bert Van Aerde. De vrouwelijke charme werd ook niet vergeten met Elvire.
Kortweg eind 1984 was het een toffe bende, die van Radio Decibel een echte familieradio maakte met programma’s als Zondag Centraal met de wekelijkse interviews, de Verzoekbus, de Vlaamse Top 15, Siësta, het zondagvoormiddagprogramma van Rik Kemps voor de minder jongeren,…
Op 24 oktober 1986 ging Radio Decibel Vlezenbeek uit de ether.
Bekijk ook de VRT Terloops uitzending van 12/01/1985 over Vrije radio decibel vanuit ‘De bijtjes’:
www.euscreen.eu/play.jsp?id=EUS_EBBB04B0737E4D75A71366A55D287C9B
Met dank aan: Jempi van Vlaanderen en Bert Van Aerde
er was nog wel iemand hoor die presenteerde samen met Chris Van Brabant, Sonia Deleeuw, tja die zijn ze vergeten :(
Nee, nee Chantal (of moet ik zeggen Sonia) we zijn je zeker nier vergeten. Er moet tevens nog zoveel fotomateriaal bestaan onder andere van onze feesten. Maar waar zijn al die foto’s en films gebleven ??? Ik hou mij nog altijd met muziek bezig via feesten die ik nog sporadisch doe. En zelfs dat ik een jaartje ouder wordt, voel ik toch nog de radiomicrobe kribbelen. Het zou zover kunnen komen dat ik mijn aanvraag zou willen doen bij Stadsradio Halle. Of dat ze mij zouden willen, dat is wat anders. Eén ding blijft zeker : “Sonia Deleeuw voor Radio Decibel”.
Bedankt voor de reactie en misschien tot later.
Bert Van A1erde
Bert, ale ben blij dak nog in u geheugen zit, lol. Ik ga hier eens zoeken naar foto’s van die voetbalmatch, waar Didier altijd riep, Chantalle pak de balle :) Jesus ik hoor het hem nog altijd roepen in die micro :) En waar er nog foto’s en filmkes zouden te vinden zijn, geen idee, eigenlijk wel spijtig, want was verdomme ne super wijze tijd daar met de bende :)
Dank aan de redactie voor het delen van deze reportage. Ik had nog nooit van Radio Decibel gehoord hoewel ik zelf 48 ben en ik in de jaren ’80 heel veel interesse had in muziek en geregeld luisterde naar vrije radio’s. Ik werd er bij momenten heel emotioneel van, maar zulke beelden houden me met beide voetjes op de grond. Als men bedenkt dat waarschijnlijk alle jongeren die in de reportage aan bod kwamen ons intussen verlaten hebben; dak kan men niet anders dan stilstaan bij onze eigen, toch wel onzekere toekomst. Ik bewonder enorm de manier waarop iedereen met zijn situatie omging en wens iedereen die door het leven gaat met een of andere beperking veel sterkte toe.
hey bij ons mama moeten er nog foto’s liggen van den tijd van radio decibel ik was nog mini mini maar ken er nog iets van groetjes
Dat was inderdaad ook voor mij een heel interessante periode, te weten dat je door hulp te bieden aan deze mensen heel veel vriendschap terug kreeg. Voor mij trouwens ook de eerste mogelijkheid om de eerste stappen in het muziek maken te zetten.
Een microbe die je trouwens ook nooit meer helemaal los laat achteraf ….
Groetjes, Pascal.
Dag Pascal,
‘t Is wel al een ganse eeuwigheid geleden, he. Maar zoals je zegt, de microbe laat je niet los en ik kan er van meespreken, want ik doe van tijd tot tijd nog een feest en ik ben bijna aan de gezegende ouderdom van 65 jaar. Ik blijf nog altijd bij voor de hedendaagse muziek en natuurlijk ook de muziek van vroeger Ik voel het nog altijd kriebelen om radio te maken en nu ik binnenkort met pensioen ben, zou ik mijn kandidatuur willen stellen bij Stadsradio Halle. Of ze mij zullen willen aannemen dat is dan een andere zaak, maar ik denk wel dat ik het nog zou kunnen.
Voor de rest zie ik je hier en daar ook op facebook achter een muziekinstallatie, dus dat wil zeggen dat jij het ook nog opgegeven hebt. Proficiat.
Wat je ook nog moet weten dat ik niet meer met Carine ben en dat mijn vrouw nu een Spaanse is, waarmee ik nu reeds 15 jaar gelukkig samen ben.
Ik hoop je eens te ontmoeten dat we kunnen zeuren over her verleden dat toch tof was.
Vriendelijke groeten
Bert
Bert check je facebook eens, heb je ginder reeds een berichtje gestuurd op 1/9, hoop snel iets meer van je te horen.