Zuun: – Chiro Zuun is op bivak in het Antwerpse Lint.
Ze doorstonden reeds een ‘knikkergrote’ hagelbui!
Verslag van woensdag
We hebben reeds één volle dag achter de rug. Onze fietsers zijn hier reeds maandagavond toegekomen, na een gelukkig droge tocht doorheen het Vlaamsche landschap, voor de één een makkie, voor de ander een kuitenbijter, voor nog iemand anders een ware helse odysee waar twee maand Expeditie Robinson niets mee is vergeleken.
De chiro die hier zat bleek toch minder sociaal dan verwacht, dus zijn de keti’s en aspi’s maar gaan socializen bij de geburen. De ketitent werd op redelijk scheve wijze opgezet vanwege een kleine vergetelheid, en de aspitent werd een constructie waar de gemiddelde indiaan jaloers op zou zijn.
De camion werd op onze gekende snelle, efficiëntie en zwetende manier uitgeladen, de tenten opgezet, de kindjes enthousiast ontvangen,…
En toen kwam de regen. En de wind. En de hagel. Knikkergroot. En daar gingen onze tenten…
Er lag een laag van een centimeter hagel, de hele wei was ondergelopen, een grote legertent volledig vernield, kortom: alles wat een andere chiro ertoe zou drijven om zijn kamp af te gelasten. Maar niet bij ons hoor! De noodconstructies werden in weer en wind opgezet, kilometers wasdraad gespannen, en de warme soep van onze kookouders verwarmde onze lijven in een mum van tijd. Er waren geen ongelukken gebeurd bij ons, iedereen is een straf verhaal rijker, en uiteindelijk zijn plassen geweldig speelgoed hé.
De nacht verliep gelukkig veel droger, alhoewel er naar het schijnt nachtelijke processies passeerden, de Lintse kiekens op begeleide excursie waren in sommige tenten, leiders metamorphoseerden in mekaar, de vlaggen van andere chiro’s zeer gegeerd waren, en onze ‘vaste klanten’ weer toerkes van het veld mochten lopen omdat ze iets te actief waren in de kamer/tent.
Vandaag is weer adembenemend warm geweest, de aspi’s hebben de trotste vlaggenmast van de voorbije vijftien jaar gemaakt, straks gaan we de vlag ceremonieel laten dalen, en in (relatieve) stilte de nacht ingaan.
Bron: www.chirozuun.be
