SINT-PIETERS-LEEUW: – Zaterdagavond was de Colomazolder te klein voor de vernissage van de tentoonstelling van Frans Wuytack (83) en wijlen Pieter Willy Demuylder. Gastspreker was strafpleiter Jef Vermassen en Jacques Vandevelde zorgde voor het muzikaal intermezzo op harp.
Het is jaren geleden dat Kunstkring Jade in Coloma nog werken tentoongesteld had van beeldhouwer-dichter Frans Wuytack, maar vanavond waren heel veel mensen op de afspraak om de vernissage van de nieuwe tentoonstelling mee te maken ‘Magisch realisme versus bevrijdend realisme’.
Beeldhouwer en dichter Frans Wuytack brengt postuum hulde aan kunstschilder, surrealist, Pieter Willy Demulder door een gezamenlijke tentoonstelling van hun werken.
Dochter Maya Wuytack opende de avond met een pakkend gedicht waarna strafpleiter Jef Vermassen die reeds 50 jaar bevriend is met Frans de kunstenaar onder meer roemde om zijn “zuivere en authentieke rechtlijnigheid die hij gans zijn leven in zijn tocht en kunst aanhield en dat niemand hem daar kan van afbrengen“.
De tentoonstelling is nog te bezoeken op 22-25-27-28 en 29 oktober 2017 telkens van 10u tot 18u in het Coloma kasteel, J. Depauwstraat 25 – 1600 Sint-Pieters-Leeuw.
Frans Wuytack werd geboren in een arbeiderswijk in Sint-Niklaas in 1934, studeerde hoger kunstonderricht aan de Academie voor Schone Kunsten te Brussel, bronsgieten in Barceloma (Spanje) en Filosofie te Gent.
Van 1966 tot 1970 werkte hij in de krottenwijken van rond Caracas (Venezuela, ZA) in jumtar pro mejora, vrouwenverzet, volkstoneel (De revolte, het proces). Hij werd verschillende malen gevangen gezet en tenslotte uitgewezen.
In 1972 won hij de gouden medaille beeldhouwer van de stad Brussel.
in 1973 in de dokstaking in Antwerpen kreeg hij als stakingsleider spreek en werkverbod.
In de periode van 1976 tot 1979 werkte hij aan de restauratie van monumenten waaronder de Antwerpse kathedraal.
In 1979 trouwde hij met Leen Van Renterghem. Ze trokken richting Carrara, Italië waar hij zich vestigde als beeldhouwer. Het koppel kreeg vier kinderen: Fabio, Serena (geboren in Italië), Maya en Francesca (geboren in Costa Rica). In de daaropvolgende periode kwamen een aantal dichtbundels van hem uit.
In 1980 werd hij geselecteerd voor het 2de Internationaal symposium voor Beeldhouwkunst te Carrara (Italië).
In 1982 won hij de gouden medaille op het Internationale Salon van Val d’Or (Frankrijk)
In 1983 won hij de Grand Pris de Sculpture (AEA) Europese Kunst Academie).
Tussen 1984 en 1986 verbleef hij met zijn gezin in Costa Rica. Hij werkte er tussen de koffieplantages. Hij richtte er samen met de kunstschilders Jorge Sánchez, Hector Marín, de beeldhouwers van Arguëllo en Mario Sanchez, de schrijvers Ana Sánchez, Francisco Zúñiga het kunstenaarscollectief Jade op.
In 2009 verscheen een biografische film Persona non grata van de hand van zijn zoon Fabio Wuytack.
In 2010 Palestina (Hebron, Ramala, Jerusalem) een reliëf beitelen op de muur, “Het beledigde heden”
2014-heden werkt hij als vrijwilliger in de gevangenis “Apebuche” Almeria, Spanje (860 gevangenen met het project “Esculpez la libertad” waaruit reeds een tweetal tentoonstellingen zijn ontstaan.